Jeśli chcemy poznać naturę sił duchowych i sił aktywnych w różnych królestwach natury oraz w ciałach niebieskich, musimy najpierw zapoznać się z samymi istotami duchowymi, o czym była mowa we wcześniejszych trzech wykładach. Staraliśmy się scharakteryzować tzw. duchy natury, później przeszliśmy do istot, które stoją bezpośrednio nad człowiekiem, i które możemy odnaleźć w wyższym świecie. Dzisiaj będziemy kontynuować te rozważania, a zatem musimy połączyć je z tym, co zostało już powiedziane o sposobie w jaki możemy łączyć się z istotami Trzeciej Hierarchii. Jak pokazano w poprzednim wykładzie, możliwe jest dla człowieka, aby wznieść się ponad siebie, aby podporządkować sobie wszystkie zainteresowania ego, i w ten sposób wznieść się do sfery, w której przede wszystkim odnajduje swojego przewodnika, Czytaj dalej
Wyższe Światy
Jasnowidzenie bez zrozumienia i logiki nie ma wartości
Jasnowidz może być w stanie widzieć i badać świat duchowy, jednak to, co widzi nie ma żadnej wartości dla niego i dla innych tak długo, jak długo nie będzie w stanie sprowadzić tego do zwykłej sfery ludzkiej, i wyrażenia tego w zdaniu, które może być zrozumiane przez zdrowy rozsądek i przez poczucie prawdy. Jasnowidz musi najpierw sam zrozumieć sprawę, aby mógł to do czegoś wykorzystać. Wartość tego co widzi zaczyna się tam, gdzie zaczyna się logiczny dowód. […] Wyobraźcie sobie, że człowiek dokonał dość wyjątkowych odkryć w świecie duchowym poprzez czyste jasnowidzenie, ale zlekceważył ubranie tych obserwacji w język dostosowany do zwykłego poczucia prawdy. Wiecie co by się wtedy stało? Wszystkie jego odkrycia zostałyby wymazane już po jego śmierci! Pozostanie z tego tyle wartości, na ile udało mu się sformułować to w języku odpowiadającym zdrowemu poczuciu prawdy.
Ma to z pewnością ogromne znaczenie, aby jasnowidze byli zdolni przynieść kontakt ze świata duchowego i przekazać go innym. Jest to błogosławieństwem dla naszych czasów, ponieważ nasza epoka potrzebuje mądrości i nie posunie się naprzód, dopóki jej nie otrzyma. Taka komunikacja jest niezbędna dla obecnej kultury. Jeśli nie jest to rozpoznawane dzisiaj, to za 50-100 lat będzie istniało powszechne przekonanie całej ludzkości, że nasza kultura nie może pójść naprzód, a wręcz że zginie jeśli nie otrzyma mądrości duchowej.
[Zostało to powiedziane w roku 1910 – około 106 lat temu]
Era Wodnika, Iluzje, Pułapki, Sekty – miej się na baczności
Istoty Arymaniczne starają się oddziaływać na ludzi w taki sposób, żeby utracili oni kontakt ze światem duchowym i całkowicie związali się z ziemią, z materią. Natomiast istoty Lucyferyczne pragną odciągnąć ludzi od zadań, jakie mają do spełnienia w czasie życia ziemskiego; nie tylko nie dążą do oderwania człowieka od świata duchowego, lecz przeciwnie – pragną zasiać w nim myśl, że nie jest wcale potrzebny długi, żmudny rozwój, który prowadzi do świata duchowego. Istoty Arymaniczne i Lucyferyczne rywalizują ze sobą o władzę nad człowiekiem, starając się odciągnąć go od prawidłowej drogi rozwoju, na której przewodnikiem jest Chrystus. – Rudolf Steiner – Duchowi Przewodnicy Człowieka
Era Wodnika nastąpi w roku 3573, czyli w szóstej epoce po-atlantyckiej, w epoce kulturowej zwanej Słowiańską (3573-5733), podczas której ludzkość będzie rozwijała Ducha-Jaźń, inaczej zwany też Manas. W obecnych czasach jesteśmy intensywnie atakowani iluzjami, a jedną z nich jest to, że era Wodnika już nastąpiła lub przybędzie w ciągu kilku lat. Jest to zwodzenie lucyferyczne, czyli zasiewanie w ludzkich duszach eskapizmu, ucieczki od życia, ucieczki od teraźniejszości do jakiejś fantastycznej krainy, w której nie istnieje zło. Czytaj dalej
Pokarm dla duszy
Nauka duchowa nie jest czymś przeznaczonym tylko do zaspokojenia naszej ciekawości. Nie siedzimy tutaj tylko dlatego, że jesteśmy bardziej dociekliwi niż inni w stosunku do świata duchowego, ale dlatego, że mamy pewne pojęcie o tym, że ludzie w przyszłości nie będą w stanie żyć bez nauki duchowej. Wszystkie działania, które nie wezmą tego pod uwagę staną się dekadenckie. Ale życie jest zorganizowane w taki sposób, że ci, którzy w obecnym czasie sprzeciwiają się wiedzy duchowej, będą mieli okazję zbliżyć się do niej w późniejszych wcieleniach. Ludzie, którzy nie mogą jeszcze zapoznać się z wiedzą duchową ze względu na swoją karmę, odnajdą w sobie tęsknotę do niej bardziej od ogólnej karmy ludzkości.
Multiplikacja ciał Chrystusa
Natychmiast po Misterium Golgoty, gdy krew Chrystusa wypływała z pięciu ran i Jego Duch przeniknął najniższe sfery, inkarnacja Chrystusa przyniosła niezwykłą zmianę w fizycznych, eterycznych i astralnych ciałach ludzkości. Ciała Chrystusa (eteryczne i astralne) pomnożyły się niczym ziarna zbóż i świat duchowy został wypełniony tymi kopiami. Czytaj dalej
Dusza ludzka jest bardzo blisko świata duchowego
Sytuację współczesnego człowieka można opisać w sposób następujący. Jego dusza jest bardzo blisko świata duchowego; jednak idee, a szczególnie uczucia wytwarzane materialistycznym pojmowaniem świata i materialistyczną postawą wobec świata, przędą zasłonę przed tym, co w rzeczywistości jest bardzo bliskie duszy ludzkiej. Połączenie pomiędzy fizycznym życiem ziemskim, a istnieniem w świecie duchowym może być odkryte przez człowieka wtedy, gdy będzie starał się rozwijać wewnętrzną siłę odwagi, niezbędną do zrozumienia nie tylko tego, co natura maluje dla zmysłów zewnętrznych, ale także dla tego, co pozostaje niewidoczne. Możemy zjednoczyć się z tą niewidzialną treścią i doświadczyć jej, jeśli pobudzimy wewnętrzną siłę duszy na tyle, aby uświadomić sobie, że w tej sile duszy działa coś nad-ludzkiego i Duchowego.
Uczeń wyższego poznania
Każdy kto szuka wyższej wiedzy, musi ją w sobie uformować. Musi zaszczepić ją w swojej duszy. Nie można dosięgnąć jej nauką; można to zrobić tylko poprzez życie. Tak więc każdy, kto pragnie zostać uczniem wyższej wiedzy, musi wytrwale pielęgnować wewnętrzne życie uczucia nabożeństwa*. Wszędzie w środowisku i w doświadczeniach należy szukać powodów do podziwu i czci. Jeśli spotkam człowieka i obwiniam go za wady, to okradam siebie z siły do osiągnięcia wyższego poznania; ale jeśli próbuję wkroczyć w jego zasługi z miłością, wtedy gromadzę tą siłę. Uczeń musi stale być pochłonięty tą wskazówką. Doświadczeni duchowo wiedzą ile zawdzięczają okolicznościom, gdy w obliczu wszystkich spraw zawsze zwracali się w kierunku dobra, wstrzymując swój negatywny osąd. Jednak nie musi to pozostać regułą zewnętrznego życia; raczej musi to wejść w posiadanie najgłębszych warstw naszej duszy.
*devotion – oddanie, poświęcenie, nabożeństwo
Uczucie nabożeństwa:
Gdy miłość i oddanie się są przesycone i rozżarzone właściwym poczuciem własnej jaźni, wiodą nas coraz wyżej. Najlepiej rozumie się to, do czego dusza przystępowała najpierw z uczuciem nabożeństwa, to znaczy do czego zapłonęła miłością i oddaniem. Dzięki uczuciu nabożeństwa dusza staje się coraz silniejsza. Przez takie samowychowanie, przez uczucie nabożeństwa zostają podniesione na wyższy poziom niejasne uczucia i popędy ludzkie, uczucia sympatii i antypatii.
Źródło: książka – Rudolf Steiner – Przejawy Życia Duszy
Chrystus Eteryczny i Fałszywi Mesjasze
W następnych wiekach często będzie głoszone, że Chrystus powróci i znów się objawi. Pojawią się mesjasze lub Chrystusy – ale fałszywi. Znający historię ostatnich stuleci nie będą ani zdziwieni ani podnieceni pojawieniem się takich mesjaszy. Dla przykładu stało się to już przed wyprawami krzyżowymi, a także w XVII wieku, kiedy objawił się fałszywy mesjasz Shabattai Tzevi w Smyrna. Pielgrzymi przybywali do niego nawet z Francji i Hiszpanii.
Wtedy takie złudne przekonania nie wyrządziły wiele szkód, jednak dezorientacja w tym temacie będzie miała poważne konsekwencje. Błędem jest wiara w powtórne przyjście Chrystusa w ciele fizycznym, jednak prawdą jest to, że pojawi się On w ciele eterycznym – trzeba takie rzeczy wyraźnie rozróżniać. Objawienie się eterycznego Chrystusa będzie miało formę naturalnej inicjacji, tak jak w sposób szczególny doświadczają tego wtajemniczeni.
Ego Kosmiczne i Ego Ludzkie; Człowiek, Lucyfer i Chrystus cz. 2
Rozważmy teraz naturę Chrystusa. Chrystus dość radykalnie różni się od innych istot biorących udział w ewolucji Ziemi. Jest on Istotą, która pozostała w tyle nie tylko podczas ewolucji starego Księżyca, ale jeszcze wcześniej, podczas ewolucji starego Słońca; a stało się tak z powodu mądrości przewyższającej ludzką. Nie możemy traktować tej istoty jako mikrokosmiczną – określenie to odnosi się do istot, o których mówiliśmy wcześniej; istoty mikrokosmiczne określamy jako te, które były (są) związane z ewolucją Ziemi od samego początku. Chrystus nie był bezpośrednio związany z ewolucją Ziemi, ale z ewolucją Słońca. Był on istotą makrokosmiczną od początku ewolucji Ziemi i miał zupełnie inne warunki ewolucyjne niż istoty mikrokosmiczne (czyli np. takie jak ludzie, istoty lucyferyczne, istoty arymaniczne); jego warunki były takie, że rozwinął on swoje makrokosmiczne ego poza warunkami ziemskimi. Czytaj dalej
Ego Kosmiczne i Ego Ludzkie; Człowiek, Lucyfer i Chrystus cz. 1
Na Jowiszu, człowiek będzie ten sam stosunek do Ducha-JaźńDzisiaj będziemy mówić o ewolucji człowieka. Wiemy, że ludzkość w ewolucji Ziemi przechodzi przez pewne cykliczne epoki. Często mówiliśmy o tym, że wyróżniamy 5 epok kulturowych włączając obecną (wszystkich będzie 7).
Epoki kulturowe:
- Indyjska (7227 p.n.e.-5067 p.n.e.) – Ciało Eteryczne/Życiowe
- Perska (5067 p.n.e.-2907 p.n.e.) – Ciało Astralne/Odczuwające
- Egipsko-Chaldejsko-Babilońska (2907 p.n.e.-747 p.n.e.) – Dusza Odczuwająca
- Grecko-Łacińska (747 p.n.e.-1413 n.e.) – Dusza Rozumowa
- Germańska i Anglosaska (1413-3573) – Dusza Samoświadoma
- Słowiańska (3573-5733) – Duch-Jaźń
- Amerykańska (5733-7893) – Duch-Życie
[Po Ziemi jako „planecie” nastąpią jeszcze trzy fazy rozwoju naszego kosmosu: Jowisz, Wenus i Wulkan, na których wyewoluowana część ludzkości — Steiner nie mówi, jak wielka — osiągnie stopniowo poziom Aniołów, Archaniołów i Archajów] Czytaj dalej
Poszukiwania Duszy 